ารรักษาความเจ็บป่วยทางจิตด้วยการปฏิบัติทางศาสนาเป็นองค์ประกอบสำคัญของศาสนาคริสต์ยุคแรก ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 การรักษาดังกล่าวมีความเกี่ยวข้องกับพวกคอปกสีน้ำเงินและกลุ่มฟันดาเมนทัลลิสต์ในชนบท แต่แนวทางการรักษาทางศาสนาได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางจากกลุ่มคริสเตียนชนชั้นกลางและอนุรักษ์นิยมจำนวนมาก "ปิศาจร้าย" บัดนี้ถูกบรรจุไว้ด้วยความอิจฉาริษยา  การรักษา ความจองหอง ความโลภ ความเกลียดชัง และความลุ่มหลงในสุราและการพนัน เทคนิคการบำบัดทางจิตจำนวนมากของผู้รักษาคริสเตียนสมัยใหม่ดูเหมือนจะเป็นการค้นพบข้อมูลเชิงลึกทางจิตวิเคราะห์ที่แสดงออกในรูปอุปมาอุปไมยทางศาสนา ผู้รักษาที่มีความรับผิดชอบส่วนใหญ่สนับสนุนให้ลูกค้าขอความช่วยเหลือทางการแพทย์และจิตเวช โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับความผิดปกติทางจิตที่รุนแรง จิตแพทย์ไม่จำเป็นต้องแบ่งปันความเชื่อทางศาสนาของผู้ป่วย