เริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ. 2522 ขีปนาวุธ Trident I ถูกติดตั้งบนเรือดำน้ำโพไซดอนรุ่นเก่าของสหรัฐฯ และเรือชั้นโอไฮโอรุ่นใหม่ เรือดำน้ำโอไฮโอถูกสร้างขึ้นด้วยท่อนำวิถีที่ใหญ่ขึ้นซึ่งออกแบบมาเพื่อรองรับ Trident II รุ่นใหม่ที่เริ่มต้นในปี 1990 ระหว่างปี 1994 และ 1999 สหราชอาณาจักรได้ว่าจ้างเรือดำน้ำแนวหน้าเพื่อบรรทุกTrident II ซึ่งติดตั้งหัวรบที่ออกแบบโดยอังกฤษ มีรายงานว่า Trident II ของอังกฤษบรรทุกหัวรบขนาด 100 กิโลกรัมโดยเฉลี่ย 3 หัวรบต่อหัว ในขณะที่ ขีปนาวุธ ของสหรัฐฯ มีรายงานที่หลากหลายว่าบรรทุกหัวรบหนัก 4,6,8 หัวรบ หรือมากกว่า 475 กิโลกรัม จำนวนหัวรบขึ้นอยู่กับข้อจำกัดด้านงบประมาณและ (ในกรณีของสหรัฐอเมริกา) สนธิสัญญาควบคุมอาวุธกับรัสเซีย