เครื่องเลื่อย น. อุปกรณ์สำหรับตัดแท่งวัสดุหรือสำหรับตัดเป็นรูปร่างเป็นแผ่น ๆ ของวัตถุดิบ. เครื่องมือตัดของเครื่องเลื่อยอาจเป็นแผ่นโลหะบางที่มีฟันอยู่บนขอบ ใบมีดโลหะบางหรือแถบยืดหยุ่นที่มีฟันบนขอบด้านเดียว หรือล้อเจียรแบบบาง เครื่องมืออาจใช้หนึ่งในสามการกระทำในการเลื่อย: การตัดจริง การเจียร เกียร์ หรือการหลอมที่เกิดจากการเสียดทานเครื่องเลื่อยตัดโลหะไฟฟ้ามีคีมจับสำหรับจับชิ้นงาน และวิธีการหมุนโครงรูปตัว U ซึ่งติดตั้งใบเลื่อยตัดโลหะเหล็กตรงที่ตัดเมื่อเคลื่อนที่ในทิศทางเดียวเท่านั้น เลื่อยกดลงบนชิ้นงานระหว่างจังหวะตัด แต่ถูกยกขึ้นให้พ้นงานระหว่างจังหวะกลับ