แม้ว่า ความสุขจะมีหลายประเภท แต่ใน ที่นี้ขอให้เรามุ่งความสนใจไปที่ความสุขธรรมดาๆ เพื่อทำความเข้าใจแหล่งที่มา ก่อนอื่นเราต้องเข้าใจความหมายของคำว่า " ความสุข " ความสุขนี้( บเด -บา , สกต. สุขะ ) ที่เราต้องการคืออะไร ? ตามการวิเคราะห์ของชาวพุทธ ความสุข เป็นปัจจัยทางใจ กล่าวคือเป็น กิจกรรมทางจิตประเภทหนึ่งที่เรารับรู้วัตถุในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง เป็นส่วนหนึ่งของปัจจัยทางจิต ที่กว้างขึ้น เรียกว่า " ความรู้สึก " ( tshor-ba , Skt. vedana) ซึ่งครอบคลุมสเปกตรัมที่ครอบคลุมตั้งแต่มีความสุขโดยสิ้นเชิงไปจนถึงไม่มีความสุขเลยนิยามของ “ ความรู้สึก ” คืออะไร? ความรู้สึกเป็นปัจจัยทางจิตที่มีลักษณะของประสบการณ์ ( มยองบา ) เป็นกิจกรรมทางจิตของการประสบกับวัตถุหรือสถานการณ์ในลักษณะที่ทำให้เป็นประสบการณ์ของวัตถุหรือสถานการณ์นั้น หากปราศจากความรู้สึกใดๆ บนสเปกตรัมระหว่างความสุขและความทุกข์เราจะไม่สัมผัสกับวัตถุหรือสถานการณ์อย่างแท้จริง คอมพิวเตอร์รับและประมวลผลข้อมูล แต่เนื่องจากคอมพิวเตอร์ไม่รู้สึกยินดีหรือไม่พอใจในการทำเช่นนี้ คอมพิวเตอร์จึงไม่ได้สัมผัสกับข้อมูล นี่คือความแตกต่างระหว่างคอมพิวเตอร์กับจิตใจ